จิบชาดอกคามิเลียท้องถิ่นสักถ้วย แล้วนั่งชมเมฆและหมอกลอยขึ้นจากหุบเขาอย่างสง่างาม ทำให้ยอดเขาสูงเสียดฟ้าพร่ามัวกลายเป็นภาพวาดสีน้ำ บางครั้งลมภูเขาก็พัดผ่านระเบียง พัดพากลิ่นหอมชื้นของพืชพรรณมาด้วย โยกเก้าอี้แขวนเบาๆ เป็นจังหวะ ในเวลานี้ไม่มีความวุ่นวายของเมือง ไม่มีแรงกดดันจากการทำงาน มีเพียงภูเขา เมฆ ลม และจิตวิญญาณที่พร้อมจะยอมจำนนต่อธรรมชาติ การเยียวยาที่เรียกว่านั้นเป็นเพียงการปล่อยให้หัวใจและทิวทัศน์ได้หายใจร่วมกันในสถานที่อันเงียบสงบเช่นนี้